40 yıllık hatır..

Salondaki büyük antika duvar saati 4'ü vurur vurmaz rahmetli dedemin sesi duyulurdu "ehli keyfin keyfini kim tazeler? " ve arkasından küçük bir kız sesi gelirdi "taze elden taze pişmiş taze kahve tazeler!" Tahmin edeceğiniz gibi o küçük kız bendim.Rahmetli anneannem ve dedem eski istanbul geleneği olduğundan mıdır yoksa öğretmen olmalarındanmı kaynaklanıyordu bilmiyorum ama saat tam 4'de türk kahvelerini içerlerdi.Bunuda herzaman yaptıkları gibi bize bir eğlence gibi yansıtır adeta bir söz düellosu yapardı.Höpürdeterek kahvenin köpüğünü içtiğini dün gibi hatırlıyorum.Yıllar sonra bir gün lise son sınıftayım, dedem ve anneannem aynı anda düşkünleşip yatağa düştükleri dönemdi (onuda çok merak etmiştim o dönemler acaba birbirlerine hala aşık oldukları içinmi aynı zamanlarda hastalanıp vefat ettiler diye) tanıdık bir ses duydum sınıfta "ehli keyfin ..."o sırada arkadaşıyla muhabbet halinde olan ben (as usual) refleks olarak cevap vermiştim " taze elden ...." o dönem edebiyat öğretmenim hiç unutmam çok şaşırmıştı ve "sen nerden biliyosun bunu ? Bu çok eskidir." diyerekten beni şaşırtmıştı. Bugün bile ne zaman kahve içsem hep aklıma dedem ve anneanneciğim gelir.KIRK YILLIK HATIR dedikleri bu olsa gerek! nur içinde yatsınlar ..