Lisedeyken Edebiyat öğretmenimizin yakın arkadaşıydı Sunay Akın..Sınıfımıza gelip kendi şiirlerini bize okumuştu..İlk gençlik yıllarımızda beni ve bir çok arkadaşımızı büyülemeyi başarmıştı çağdaş şair..Daha sonraları defalarca kitap fuarlarında karşılaştığım şair o günden sonra bütün şiir kitaplarını ve hikayelerini okutmayı başarmıştı bana..Geçen gün kütüphanemi düzenlerken elime gelen kitaplarını biraz karıştırdım ve hemen aklıma geldi o ders ..onun sesi..ve güzel kısa şiirleri..Kendi ağzından dinlediğim 3 şiiri bugün bile hatırlıyorum..İşte sizlerle paylaşıyorumm...

Alacak

yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım

Ayrılık

İki rayı gibiyiz
bir tren yolunun
yakın olması
neyi değiştirir
son istasyonun


Giderken (Çukur)

Bilerek mi yanina
almadin giderken
basinin yastikta
biraktigi
cukuru

Guveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin dogrulugu kadar

Beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki gobegimde durur
onun yoklugundan
bana kalan
çukur